Kultowe, bo duchowe  -  0 komentarzy

Ogień milczenia

„Milczenie Boga rozognia i parzy człowieka, który doń się zbliża. Przez to Boże milczenie człowiek staje się nieco obcy dla tego świata. Oddala się od ziemi i od samego siebie. Cisza popycha nas w stronę...

Czytaj dalej
Kultowe, bo duchowe  -  0 komentarzy

Słowo Anioła

„Niedola nie przystąpi do ciebie, a cios nie spotka twojego namiotu, bo swoim aniołom dał rozkaz o tobie, aby cię strzegli na wszystkich twych drogach. Na rękach będą cię nosili, abyś nie uraził swej stopy...

Czytaj dalej
Kultowe, bo duchowe  -  4 komentarze

Szczęśliwy mąż

"Szczęśliwy mąż, który nie idzie za radą występnych, nie wchodzi na drogę grzeszników i nie siada w kole szyderców, lecz ma upodobanie w Prawie Pana, nad Jego Prawem rozmyśla dniem i nocą. Jest on jak...

Czytaj dalej
Kultowe, bo duchowe  -  2 komentarze

TY przychodzisz

"Jak niemowlę – tak we mnie jest moja dusza" (Ps. 131, 2) Dotykanie Jak dziecko, które płacze. Nieutulone. Nie wiedzące. Nie znające powodu. Leżące na ziemi. Chciałaby pomóc ta ziemia, ale nie wie jak. Niema...

Czytaj dalej
Kultowe, bo duchowe  -  0 komentarzy

Maria i Józef

"Bo jak raz się zacznie człowiek rozwijać, to rośnie Duch. Nie zatrzymasz go. Bo nie ma granic coś, co jest ponad wszystko inne. A to właśnie jest człowiek. Człowiek jest wspaniałym stworzeniem. Stworzonym przez Stwórcę,...

Czytaj dalej
Kultowe, bo duchowe  -  0 komentarzy

Korowód miłości

Wychyl się z okna Twojej duszy. Zaglądnij w bezczas. Krok w krok. Jeden za drugim. Idzie syn, podąża córka, jest i matka, jest ojciec. Krok w krok, w rytm czasu. Pokolenie podąża za pokoleniem. Widzisz...

Czytaj dalej
Kultowe, bo duchowe  -  0 komentarzy

Wyjście

"Duch Święty - «Tchnienie» (ruah) to Ten, o którym mówi już Księga Rodzaju: «Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami» (1, 2). Jakże...

Czytaj dalej
Kultowe, bo duchowe  -  0 komentarzy

W łonie świata

"«Nagi wyszedłem z łona matki i nagi tam wrócę. Dał Pan i zabrał Pan. Niech będzie imię Pańskie błogosławione!» (Hi 1, 21) Hebrajskie komentarze mówią, że Hiob, mówiąc «tam wrócę», nie ma na myśli tego...

Czytaj dalej
Kultowe, bo duchowe  -  0 komentarzy

Ostatnia podróż ich wspólnego bycia

Odrętwiałe ciało zaczęło domagać się odpoczynku i ciepła, jakiejkolwiek formy pocieszenia. W pokoju było cicho, zielone kotary oddzielały ten świat od rzeczywistości, w której wszystko musiało mieć swój logiczny układ, sens, porządek. Tutaj, w zielonym...

Czytaj dalej
Kultowe, bo duchowe  -  0 komentarzy

Czas i Duch

Mówi się: "Jak szybko płynie ten czas...". Pędzi się. Byle szybciej, byle więcej, byle do przodu. Wyznacza się kolejne cele, zadania, obowiązki. Gdy nastaje noc, umysł wydaje ostatnie tchnienie gratulując sobie wysiłków minionego dnia. Czuje...

Czytaj dalej
Kultowe, bo duchowe  -  0 komentarzy

Katedra

PRZECHODZIEŃ Runęła iglica i świat się zawalił. ONA Pożar strawił mury obnażając wnętrze. PRZECHODZIEŃ Widzę tylko zgliszcza i rozpacz materii. DUCH W spróchniałej pamięci ja dostrzegam światło. ONA Tam, w mroku katedry? W popiołach i...

Czytaj dalej
Kultowe, bo duchowe  -  0 komentarzy

Słowa

Słowa. Nurtują mnie słowa. Ich potencjał. Ich możliwości. Słowa otwierają drzwi do świata zdarzeń. Wskrzeszają obumarłe działania. Piękne słowa nie mają znaczenia, jeśli nie towarzyszy im u-czynne dobro, czyli działanie, które chce dobra drugiego. Słowa...

Czytaj dalej