Kultowe, bo duchowe  -  0 komentarzy

Maria i Józef

"Bo jak raz się zacznie człowiek rozwijać, to rośnie Duch. Nie zatrzymasz go. Bo nie ma granic coś, co jest ponad wszystko inne. A to właśnie jest człowiek. Człowiek jest wspaniałym stworzeniem. Stworzonym przez Stwórcę, który pozwala nazywać się Ojcem. Który mówi ci, że jesteś do niego podobny, nie jesteś byle kim. A dlaczego żyjesz...

Czytaj dalej
Życie na krawędzi  -  0 komentarzy

Duchy Pragi

Tęsknota Tułamy się po mieście nie-swoim, by uświadomić sobie doniosłość tęsknoty. W Pradze poczucie swojskości dławi się i szybko umiera. Czujemy ciężar cudzych spojrzeń (wrogich i posępnych?). Idziemy pod wiatr. Otwieramy drzwi do sal Pana...

Czytaj dalej
Kultowe, bo duchowe  -  0 komentarzy

Korowód miłości

Wychyl się z okna Twojej duszy. Zaglądnij w bezczas. Krok w krok. Jeden za drugim. Idzie syn, podąża córka, jest i matka, jest ojciec. Krok w krok, w rytm czasu. Pokolenie podąża za pokoleniem. Widzisz...

Czytaj dalej
Życie na krawędzi  -  0 komentarzy

W pałacu mojej duszy

Zostałam zaproszona. Założyłam szeleszczącą bielą sukienkę, błyszczące buciki, rękawiczki pachnące atłasem. Wpięłam we włosy różę. Zostałam zaproszona. Sto krain zwiedziłam. Straciłam czas, bezcenny czas. Zostałam zaproszona. Do pałacu swojej duszy. Gdy otworzyła się brama, zobaczyłam...

Czytaj dalej
Kultowe, bo duchowe  -  0 komentarzy

Wyjście

"Duch Święty - «Tchnienie» (ruah) to Ten, o którym mówi już Księga Rodzaju: «Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami» (1, 2). Jakże...

Czytaj dalej
Życie na krawędzi  -  0 komentarzy

Jan i Karolina: krótka historia

"Współczuję zarozumiałym, którzy płaczą z powodu zbyt małej ilości lajków i zbyt dużej hejtów, bo nawet jeśli otrzymują taki efekt za wygłoszone ewangelizacyjne wysiłki, to ich wściekłość za zbyt mały aplauz demaskuje ich jako sprostytuowane...

Czytaj dalej
Kultowe, bo duchowe  -  0 komentarzy

W łonie świata

"«Nagi wyszedłem z łona matki i nagi tam wrócę. Dał Pan i zabrał Pan. Niech będzie imię Pańskie błogosławione!» (Hi 1, 21) Hebrajskie komentarze mówią, że Hiob, mówiąc «tam wrócę», nie ma na myśli tego...

Czytaj dalej
Kultowe, bo duchowe  -  0 komentarzy

Ostatnia podróż ich wspólnego bycia

Odrętwiałe ciało zaczęło domagać się odpoczynku i ciepła, jakiejkolwiek formy pocieszenia. W pokoju było cicho, zielone kotary oddzielały ten świat od rzeczywistości, w której wszystko musiało mieć swój logiczny układ, sens, porządek. Tutaj, w zielonym...

Czytaj dalej
Życie na krawędzi  -  0 komentarzy

Wszystko

Niepewność. Pozorny brak celu, a nawet jakiegokolwiek punktu zaczepienia na horyzoncie bycia. Myśli przelewają się we mnie. Jedna potyka się o drugą. Zagryzam wargi. Czuję smak krwi. Trzeba postawić kolejny krok, a może nawet wybrać...

Czytaj dalej
Kultowe, bo duchowe  -  0 komentarzy

Czas i Duch

Mówi się: "Jak szybko płynie ten czas...". Pędzi się. Byle szybciej, byle więcej, byle do przodu. Wyznacza się kolejne cele, zadania, obowiązki. Gdy nastaje noc, umysł wydaje ostatnie tchnienie gratulując sobie wysiłków minionego dnia. Czuje...

Czytaj dalej
Życie na krawędzi  -  0 komentarzy

Kim jesteś?

"Bo przecież się można zatracić, oszaleć i zabić serce Co w piersi tak mocno bije szalone i nierozumne Na pale gnuśnej niemocy spragnione czynu wbić ręce I myśli, co rwą się do lotu, nieokiełznane i...

Czytaj dalej
Kultowe, bo duchowe  -  0 komentarzy

Katedra

PRZECHODZIEŃ Runęła iglica i świat się zawalił. ONA Pożar strawił mury obnażając wnętrze. PRZECHODZIEŃ Widzę tylko zgliszcza i rozpacz materii. DUCH W spróchniałej pamięci ja dostrzegam światło. ONA Tam, w mroku katedry? W popiołach i...

Czytaj dalej