"Jak niemowlę – tak we mnie jest moja dusza" (Ps. 131, 2) Dotykanie Jak dziecko, które płacze. Nieutulone. Nie wiedzące. Nie znające powodu. Leżące na ziemi. Chciałaby pomóc ta ziemia, ale nie wie jak. Niema ziemia. Zimna, twarda, nieczuła. A wokół kroki. Szybkie, ludzkie. Rozmaite usta mówią, wypływają z nich strumienie słów. Ale to ciało...
Czytaj dalejNa szczycie światowej góry, w cieniu rozłożystych dębów, stał dom. Dom sędziego. Dobrze wiodło się ludziom, którzy otrzymali od sędziego złotą karteczkę z imiennym zaproszeniem. Po wizycie u lokalnego mistrza byli jeszcze bardziej poważani, korzystniej...
Czytaj dalej
Na krawędzi czasu teraźniejszego stoi dom. Jego mieszkańcy patrzą w słońce, które ich oślepia. Stoją obok siebie, ramię w ramię. Codzienność tej rodziny zakorzeniona w twardej ziemi bywa niełatwa. On i ona stoją na werandzie....
Czytaj dalej"Bo jak raz się zacznie człowiek rozwijać, to rośnie Duch. Nie zatrzymasz go. Bo nie ma granic coś, co jest ponad wszystko inne. A to właśnie jest człowiek. Człowiek jest wspaniałym stworzeniem. Stworzonym przez Stwórcę,...
Czytaj dalej
Tęsknota Tułamy się po mieście nie-swoim, by uświadomić sobie doniosłość tęsknoty. W Pradze poczucie swojskości dławi się i szybko umiera. Czujemy ciężar cudzych spojrzeń (wrogich i posępnych?). Idziemy pod wiatr. Otwieramy drzwi do sal Pana...
Czytaj dalejWychyl się z okna Twojej duszy. Zaglądnij w bezczas. Krok w krok. Jeden za drugim. Idzie syn, podąża córka, jest i matka, jest ojciec. Krok w krok, w rytm czasu. Pokolenie podąża za pokoleniem. Widzisz...
Czytaj dalej
Zostałam zaproszona. Założyłam szeleszczącą bielą sukienkę, błyszczące buciki, rękawiczki pachnące atłasem. Wpięłam we włosy różę. Zostałam zaproszona. Sto krain zwiedziłam. Straciłam czas, bezcenny czas. Zostałam zaproszona. Do pałacu swojej duszy. Gdy otworzyła się brama, zobaczyłam...
Czytaj dalej"Duch Święty - «Tchnienie» (ruah) to Ten, o którym mówi już Księga Rodzaju: «Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami» (1, 2). Jakże...
Czytaj dalej
"Współczuję zarozumiałym, którzy płaczą z powodu zbyt małej ilości lajków i zbyt dużej hejtów, bo nawet jeśli otrzymują taki efekt za wygłoszone ewangelizacyjne wysiłki, to ich wściekłość za zbyt mały aplauz demaskuje ich jako sprostytuowane...
Czytaj dalej"«Nagi wyszedłem z łona matki i nagi tam wrócę. Dał Pan i zabrał Pan. Niech będzie imię Pańskie błogosławione!» (Hi 1, 21) Hebrajskie komentarze mówią, że Hiob, mówiąc «tam wrócę», nie ma na myśli tego...
Czytaj dalej
Odrętwiałe ciało zaczęło domagać się odpoczynku i ciepła, jakiejkolwiek formy pocieszenia. W pokoju było cicho, zielone kotary oddzielały ten świat od rzeczywistości, w której wszystko musiało mieć swój logiczny układ, sens, porządek. Tutaj, w zielonym...
Czytaj dalejNiepewność. Pozorny brak celu, a nawet jakiegokolwiek punktu zaczepienia na horyzoncie bycia. Myśli przelewają się we mnie. Jedna potyka się o drugą. Zagryzam wargi. Czuję smak krwi. Trzeba postawić kolejny krok, a może nawet wybrać...
Czytaj dalej