Nie bój się
Tęsknię za ruchliwą, życiodajną pełnią. Połyskującą jak drogocenny szmaragd w spojrzeniach najbliższych mi osób. Nie potrafię – bez bólu – oddzielić mojej pracy od codziennej krzątaniny. Nie umiem – bez uczucia tęsknoty – oddać się bez reszty tułaczce w poszukiwaniu mieszczańskiego ładu, w którym każda rzecz ma swoje miejsce, a każda czynność – swój czas....
Czytaj dalej
